691

تو این چند سالی که می شناسمش اولین سفری بود که رفت و اینقدر طی سفر باهام ارتباط داشت...

هیچ انتظاری ازش نداشتم... هم به دلیل تغییرات درونی خودم هم اینکه در کل هر کی میره سفر رو به حال خودش می ذارم که دور شه از فضایی که قبلا توش بوده...

تا فرصت میشد بهم پیام میداد... حرف میزد... از این در و اون در می گفت... از مامانش و رابطه شون و چیزایی که پیش میاد... از حرفای داداشش... از کارایی که کرده... از تغییرات روشش در آواز و از حسش به ساز زدن... 

بعضی وقتا هم سر به سرم می ذاره و یه اجرای خاص رو که یه بار بهش گفتم دوسش ندارم یهو بی هوا برای بار چندم برام فوروارد می کنه و غش غش می خنده...

رابطه ش با مامانش خیلی جالبه و قشنگ متوجه میشم این مدت چقدر تغییر کرده و چقدر صبورتر شده... درک می کنه مادر پیرش رو و دل به دلش میده... 

پنجشنبه ی گذشته اینقدر بهش فشار اومده بود که پیام داد و گفت هر جوری هست شنبه بر می گردم ولی موند به خاطر مادرش... 

مادرش شخصیت جالبی داره...

دیروز تا ظهر حدود دوساعت داشت چت می کرد باهام... قرار بود عصرش برگرده دیگه... تو حیاط پیش مامانش بود... از مامانش در حالی که داشت نون محلی می پخت عکس گرفت فرستاد برام... 

سرقضیه تدریسمم کلی حرف زد که سین هنرتو ارزون نفروش... اینقدر راحت همه چیزو در اختیار همه قرار نده... کسی قدر نمی دونه... آدما اینجورین... اونجورین...

به قول میترا میگه سین اون خیلی خیلی بهت وابسته شده... 

خودمم اینو می دونم... 

دارم به جاهای خوبی تو زندگیم می رسم... بی نهایت زیاد درگیر احوالات شم.س و م.ولانا شدم... حتی اخرین پست اینستامم در همین مورد بود و جالب بودکه  فرداش بی اینکه بدونه اول صبح یه غزل مول.انا برام فرستاد... 

یه چیزایی دارم حس می کنم و تجربه می کنم این روزا که تو این همه سال زندگی نکردم... به یه چیزایی در مورد خودم به اطمینان رسیدم... زندگی من شبیه زندگی هیچکس نیست... زندگی هیچکس شبیه زندگی دیگری نیست... اما می دونم از این به بعد زندگیم قراره اتفاقایی بیفته که به شدت حسش می کنم و در انتظارشم... مشتاقم برای اونچیزی که تقدیرمه...