205

نمی دونم اتفاقها داره منو کجا می کشونه...
دیشب به خاطر هنرجوم و اینکه صبحش قرار شد باز به آقای میم زنگ بزنم، زنگ زدم. ساعت ده شب. خودش گفت همین حوالی باشه.
دقیقا 35 دقیقه داشتیم حرف می زدیم. صداش خوبِ خوب شده بود! صدای سرما خورده چند ساعته خوب نمیشه!
خیلی سرحال بود و حال و احوال کرد. بهش گفتم بهتر شدید؟ گفت آره. گفتم ولی صبح گرفتگی صداتون به خاطر سرماخوردگی نبودا! خندید... گفت حالا ولش کن...
من که گفتم مطمئن بودم سرما نخورده.
تا شروع کردم از هنرجوم بگم گفت من که میگم کاش اینجا بودی. اگه بودی چند روز همرام میومدی سر کلاسام و خیلی برات خوب بود در ضمن چند تا حرکت جدید هم هست که باید بهت یاد بدم، به درد هنرجوتم خیلی می خوره.
بهش گفتم ایشالا اگه بتونم میام. گفت فکر کن سفر میری. حدود یه یک هفته ای بیا که هم رو دست خودت کار کنم هم همرام بیای کلاس.
واقعا نمی دونم چطور باید حالیش کنم که من کار دارم و نمی تونم کارمو ول کنم. اونم یک هفته!!!
بعدش راجع به هنرجوی من و اینکه چه کارایی براش انجام بدم حرف زد و یه پیشنهاد جدیدم داد که خواست اینو رو خودمم پیاده کنم.(حالا که فعلا ماه رمضونه و من حتی حال نفس کشیدنم ندارم چه برسه به تست شیوه جدید!)
بعدش گفت که من از هر راهی میرم میرسم به شی... گفتم من که از اول گفتم بیایید اینجا. گفت شاید مجبور شدم بیام. توی مرداد و شهریور که باید یه سر بیام ولی شایدم مجبور شدم کلا بیام!
نمی دونم باید حرفشو جدی بگیرم یا نه! البته به من ربطی نداره. زندگی خودشه و خودش باید براش تصمیم بگیره.
خیلی خیلی ازم میخواست براش دعا کنم. گفت همه ی کارای من گیر فروش یه ملکه که اگه بفروشمش خیلی کارام رو به راه میشه. گفت وقت افطار و سحر دعام کن. گفت تو ریش گرو بذار خدا جواب منو بده. گفتم من اینجوری براتون دعا نمی کنم. دعا می کنم هر چی خیر و صلاحتونه بشه نه اون چیزی که میخواهید. گفت آره همین خوبه. ولی خیلی ملتمسانه می خواست براش دعا کنم.
آخرشم گفت اینبار که خواستی بیای کپی شناسنامه و کارت ملیتم بیار!!!
هعیییییییییی... واقعا خسته م... واقعا...