خانم سین بعضی وقتها دلش برای دختر نداشته اش تنگ میشود. دلش می خواهد دخترکش را در آغوش بگیرد و ببوسد و ببوید... نه اینکه از خودش راضی باشد! اما می گوید خوش به حال پدر و مادرم که دختر دارند...
خانم سین دلش غنج می رود برای بلوز کوچولو و دامن چین چین دخترانه... برای دخترش... برای آوایش... برای آوایش... که نیست... که شاید هیچ وقت هم نباشد...