انگار نمی تونم ول کنم اینجا رو. چقدر خوبه کسی خبر نداشته باشه از خونه ت. که راحت و بی دغدغه بنویسی. بدون ترس از قضاوت شدن.
همه ی دوستامو خیلی دوست دارم. اما دوست دارم اینجا مخفی بمونه.
یه سری تجربه رو از گذشته با خودم دارم میارم که می خوام تو زندگی جدیدم هر لحظه همراهم باشه. اما تو یه جوری همه ی قائده ها رو به هم ریختی. تو موقعیتی قرار گرفتم که نه حاله، نه گذشته و نه آینده...