381

این چند روز تعطیلی رو عملا به بطالت گذروندم. هنوز وقتی میرم جلو دراور و مضرابهامو می بینم دلم می خواد برشون دارم و بشینم پای ساز اما خیلی زود به خودم مسلط میشم و کنار می کشم. اینجوری بهتره. ادامه دادن زجرش بیشتر از ادامه ندادنه. این چند سال جز تلاش بی نتیجه هیچی برام نداشت. پس بهتره برنگردم و افسوس نخورم. دوست دارم اسم و مشخصاتم حداقل به خاطر این همه زحمتی که کشیدم بره تو سایت. اما راستش ته دلم آرزو می کنم دیگه هنرجویی هم بهم معرفی نشه.

باید بذارم یه مدت بگذره و ببینم چی پیش میاد. باید یه فکری برای جبران کردن این فضای خالی بکنم.